Ryzyko kredytowe ponosi strona udzielająca kredyt – najczęściej jest nią bank, choć może to być także SKOK itd.. Aby zminimalizować owo ryzyko, kredytodawca obliguje potencjalnego kredytobiorcę do wykazania form zabezpieczeń spłaty długu. Istnieją dwa podstawowe wymiary ryzyka kredytowego, o których poniżej. Pierwszy wymiar to ryzyko straty albo wypłacalności; wiąże się on z niepewnością względem sytuacji finansowej kredytobiorcy w przyszłości. Chodzi o to, że spłata kredytu może nie zostać uregulowana w terminie lub że dłużnik będzie w stanie wywiązać się tylko z części zobowiązania. Drugi wymiar to ryzyko zabezpieczenia. Wynika ono z możliwości uszkodzenia lub zniszczenia przedmiotu stanowiącego zabezpieczenie spłaty kredytu. Podmioty udzielające kredytów zmuszone są wykazywać się umiejętnością zarządzania ryzykiem kredytowym, tzn. identyfikacją i pomiarem ryzyka, monitorowaniem, a także kontrolowaniem ryzyka kredytowego, oraz przewidywaniem i łagodzeniem następstw występowania ryzyka.
