Kultura w czasach komunistycznych była bardziej rozwinięta, niż obecnie. Było to związane na przykład z fundowaniem przez teatry biletów dla całych fabryk. Wówczas pracownicy musieli chodzić na spektakle teatralne. Obecnie do teatru chodzą tylko najwyższe klasy społeczne i dzieci szkolne. Niestety rzeczywistość kulturalna Polski jest wręcz paradoksalna. Wciąż słyszymy o podupadających Domach Kultury oraz o różnych kulturalnych instytucjach. Chyba nikt w tym wypadku nie zastanawia się, jak wyglądamy na europejskiej scenie kulturalnej. Nie stać nas na chodzenie do filharmonii, ani do teatru. Największą rozrywką – niezbyt kulturalną – są wyjścia do kina. Niestety podupadający rozwój kultury swoją przyczynę ma tylko i wyłącznie w polityce, gdzie wciąż toczą się kłótnie o pieniądze. Skoro nie mamy pieniędzy na rozwój kulturalny naszych dzieci, to jak mamy wyobrazić sobie przyszłość naszego kraju? Niestety polityka polska nie zastanawia się nad tym, co będzie później, być może interpretacja rzeczywistości wyczerpuje cały zasób inteligencji naszych polityków.
